Gjiri i Vlorës është një Zonë Kyçe Biodiversiteti me prioritet të lartë ku elementë të biodiversitetit (p.sh. speciet dhe ekosistemet e kërcënuara) janë të kombinuara. Ky ekosistem është i njohur për vlerën e tij estetike, të dalluar për integritetin e saj të veçantë natyror dhe ekuilibrin ekologjik. Nga 46 speciet e raportuara në bregdetin shqiptar, 32 prej tyre mund të gjenden në Gjirin e Vlorës. Duke marrë parasysh edhe listën e Kuqe të Faunës së Shqipërisë, mes 220 llojeve të faunës detare të përfshira në këtë listë, rreth 160 specie (75%) raportohet se gjenden në Gjirin e Vlorës.

Zhvillimi ekonomik i kësaj zone bazohet kryesisht në turizëm dhe bujqësi. Peshkimi, blegtoria dhe  industria gjithashtu mbështesin zhvillimin ekonomik të zonës. Gjatë 20 viteve të fundit, aktivitetet e peshkimit dhe akuakultura janë rritur, së bashku me bujqësinë dhe blegtorinë. Këto aktivitete sigurojnë një mjet jetese për njerëzit e zonës por, janë gjithashtu shkaqet kryesore të shqetësimit për biodiversitetin në zonë.

Sipas studimeve të fundit (Saçdanaku E. (2017): Studimi taksonomik dhe ekologjik i breshkave të ujërave të ëmbla dhe të detit në Gjirin e Vlorës) Bretkosa shqiptare (Pelophylax shqipericus) është zbuluar se jeton në disa zona të Gjirit të Vlorës. Në nivel ndërkombëtar ekziston një shqetësim i rëndësishëm për statusin e species për shkak të rënies së popullsisë dhe degradimit të habitatit të saj. Ajo aktualisht është e listuar si ‘e rrezikuar’ në Listën e Kuqe të IUCN dhe është listuar në Shtojcën III të Konventës së Bernës. Deri më tani, Shqipëria nuk ka plan të veçantë menaxhimi për ruajtjen e kësaj specie. Në këtë drejtim, ekziston një mungesë e të dhënave për speciet dhe projekti do të ndihmojë për të sjellë më shumë dëshmi mbi shpërndarjen dhe ekologjinë e specieve, si dhe statusin e popullsisë së saj në Gjirin e Vlorës.

Ndotja është një tjetër kërcënim për popullsinë e bretkosës shqiptare të ujit. Ndotësit kimikë ndikojnë në aktivitetin riprodhues të kësaj specie. Në këtë kontekst, ka një numër në rritje të aktiviteteve bujqësore, jo gjithmonë nën vëzhgim nga autoritetet kombëtare në lidhje me kimikatet / lëndët ushqyese që përdorin dhe sasinë e tyre. Kullimi i habitateve ligatinore dhe nxjerrja e ujit sipërfaqësor për përdorim shtëpiak (p.sh. bujqësia) kërcënojnë shëndetin dhe mbijetesën e popullatave të bretkosës shqiptare që jetojnë në zonë. Restorantet në zonë nuk janë të vetëdijshëm për statusin e kësaj specie, prandaj e ofrojnë atë si një pjatë në menu, duke kërcënuar ekzistencën e tyre të ardhshme. Për më tepër, nuk ka të dhëna të përditësuara mbi popullsinë e specieve të Pelophylax shqipericus në Gjirin e Vlorës, duke rritur vështirësinë për vlerësimin e një trendi të popullatës dhe për hartimin e një plani menaxhimi për ruajtjen e specieve.