Benjamin Webb – Australiani që beson se çdo gjë mund të realizohet me mendje të hapur dhe të gatshme për të vepruar

Duke qenë se kam mësuar të vozis në Australi, nuk kam pasur mundësinë të shoh çfarë humbje shkaktoi ndërtimi i digave në Tazmani, ama kam pasur kënaqësinë të shijoj atë çfarë ka mbetur pa shkatërruar. Pas shumë udhëtimesh në lumenjtë e paprekur të Tazmanisë, unë u frikësova por njëkohësisht u frymëzova nga gjenerata e mëparshme që u rreshtua përpara makinerisë, për të mos lejuar ndërtimin e digave. Pa guximin e kësaj gjenerate për të vepruar, këto vende nuk do të ekzistonin më. Ishte e thjeshtë për mua të vlerësoja çfarë kisha përpara syve, por ishte pothuajse e pamundur të imagjinoja atë çka nuk ishte më. Nëse lumenjtë e fundit të egër zhduken, si do të mësojë gjenerata e ardhshme për pasuritë që kemi pasur dikur? Si do ta dinë ata se disa gjëra ia vlejnë të mbrohen? Nëse numri i këtyre vendeve të egra zvogëlohet, do të thotë që do të zvogëlohen edhe dëshirat për t’i mbrojtur ato?

Benjamin Webb

Turi i lumenjve të Ballkanit

Sot, e gjithë bota po merret me një çështje të rëndësishme : nevoja për zhvillim e progres, por duke i kushtuar pak vëmendje asaj se çfarë humbim në këto veprime. Atë që fitojmë në energji të lirë, e humbasim në përjetimin dhe vlerësimin mbi botën përreth nesh. Nëse ti fiton një televizor, atëherë humbet paqen, qetësinë dhe sensin e komunikimit që kishe më parë. Çdo megavat shtesë i fituar ndihmon në zgjerimin e një qyteti dhe në mbulimin e një zone me beton. A është vërtetë qëllimi jonë të zgjerojmë gjithnjë e më tepër derisa të mbulohet çdo gjë? Kur do të mbarojë e gjitha kjo? Pse zhvillimi pranohet direkt si një qëllim i vlefshëm, ndërsa mbrojtja e thesareve natyrore lihet mënjanë? Nëse vazhdojmë në të njëjtën rrugë nuk do të ketë më lumenj që rrjedhin të lirë.

Të gjithë lumenjtë janë në rrezik: që nga lumi i fundit i paprekur në Evropë deri tek lumi i fundit lirisht i rrjedhshëm në Amazonë. Derisa të ndodhë ndonjë mrekulli, gjithë vendet e egra janë në rrezik. Për aq kohë sa ekziston një lum që rrjedh i lirë, do të jetë gjithmonë dikush që do të dojë ta ndalojë atë. Ata kanë para, pushtet dhe miliarda dollarë të pavlerë për të përfituar. Ne, njerëzit që vlerësojmë vendet e egra, jemi të fortë për aq kohë sa jemi të bashkuar. Të gjithë ne kemi mundësi të dëgjohemi e të veprojmë.

Turi i lumenjve të Ballkanit është një iniciativë e mrekullueshme sepse bashkon ata që duan t’ia dinë dhe që mund të komunikojnë me njerëz të cilët nuk kanë informacion për të. Si mund të ndryshojnë gjërat? Thjesht duke u bërë pjesë e turit, duke parë vendet dhe duke u lidhur me ta, duke biseduar, duke u njohur me çfarë do të ndodhë dhe çfarë do të humbet, ti mund të bësh ndryshimin. Nëse e kuptojmë se i duam vërtetë vendet që vizitojmë, ne do ta gjejmë mënyrën për t’i shpëtuar ata. Ne duhet ta gjejmë.

Turi i lumenjve të Ballkanit është një aktivitet i përbashkët i Leeway Collective, EuroNatur, Riverwatch, dhe WWF, i organizuar në kuadër të fushatës “ Të shpëtojmë Zemrën Blu të Evropës”.

Pa marrë në konsideratë zonat e mbrojtura, speciet në zhdukje apo komunitetet lokale, janë planifikuar të ndërtohen rreth 2700 diga për hidrocentrale midis Sllovenisë dhe Shqipërisë. Me këtë fushatë, ne duam të ndalojmë tsunamin e ndërtimit të digave.

Zbulo më shumë këtu : http://www.balkanrivers.net/

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *